ปัจจัยที่ผลต่อการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนเพื่อตนเอง: กรณีศึกษา จังหวัดสมุทรสาคร

Factors Affecting the Self Reliant Economic Community : A Case Study of Samut Sakhon Province

ภาวดี ศรีมุกดา

การพัฒนาชนบท

เศรษฐกิจชุมชน

เศรษฐกิจพอเพียง

ความเป็นอยู่และประเพณี

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเอง (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเอง (3) เพื่อการแสวงหาแนวทางการปรับปรุงหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเองในจังหวัดสมุทรสาคร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นหัวหน้าครอบครัวในจังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งมีจำนวนทั้งสิ้น 244 คน จาก 3 อำเภอ อำเภอละ 1 ตำบล ตำบลละ 1 หมู่บ้าน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ตอน และนำข้อมูลมาทำการวิเคราะห์โดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถอยพหุคูณแบบขั้นบันได ที่ระดับความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเองมีค่าอยู่ในระดับเห็นด้วยอย่างยิ่งทุกตัวชี้วัด 2. ตัวทำนายที่มีประสิทธิภาพในการทำนายแนวโน้ม การเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเอง ในจังหวัดสมุทรสาคร ได้แก่ ปัจจัยด้านจิตใจ และปัจจัยด้านการจัดการ มีอำนาจทำนายร้อยละ 35.40 สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณมีค่าเท่ากับ 0.595 ได้สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบและคะแนน มาตรฐาน ดังนี้ Y = 2.169 + 0.306X4 + 0.154X7 และ Z = 0.348X4 + 0.325X7 3. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเองในจังหวัดสมุทรสาคร ได้แก่ ปัจจัยด้านการมีส่วนร่วม ปัจจัยด้านสังคม ปัจจัยด้านทรัพยากร ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ และปัจจัยด้านเทคโนโลยีภูมิปัญญาท้องถิ่น

The purpose of the study were (1) to study the level of the Self Reliant Economic Community (2) to study the factors affecting the Self Reliant Economic Community (3) to search for the best way to improve the Self Reliant Economic Community in Samut Sakhon province. The sample for the study consisted of 244 household heads of three districts one sub-district per districts and one village per sub-district in Samut Sakhon province. The instrument used for data collection was questionnaire with 3 parts and the data were analyzed by using the mean, standard deviation, Pearson correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis, at the statistic significance of 0.05. Results of the study were : 1. The level of the Self Reliant Economic Community was agreeable at high level. 2. Two significant predictors of Self Reliant Economic Community were mental and management factors in combination accounted for 35.40% of total variance, R=0.595 The prediction equations in forms of raw scores and standard scores were : Y = 2.169 + 0.306X4 + 0.154X7 and Z = 0.348X4 + 0.325X7 3. The positive relationship factors with the Self Reliant Economic Community in Samut Sakhon Province were participation, social, resource, economics, and technology of local intellectual factors.

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ

สัญญา สัญญาวิวัฒน์

สมชัย ชินะตระกูล

ทวิช บุญธิรัศมี

2545

2021-08-09 06:57:07

2021-08-09 06:57:07

thesis

application/pdf

วน 307.7 ภ622ป 2545

tha

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต

ปริญญาโท

สังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนา

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

2545