การพัฒนารูปแบบการสอนตามแนวคิดของคาร์ล ออร์ฟร่วมกับทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์เพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

The Development of Carl Orff-based Instruction with Harrow’s Psychomotor Model to Enhance Creativity of Prathomsuksa 6 Students

สิริพรรณ ทัศนพาณิชย์

การสอน

ความคิดและการคิด

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์ตามแนวคิดของ คาร์ล ออร์ฟ ร่วมกับทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์เพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และ 2) เปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนและหลังการใช้รูปแบบการสอนนาฏศิลป์ตามแนวคิดของคาร์ล ออร์ฟร่วมกับทักษะปฏิบัติของ แฮร์โรว์ กลุ่มตัวอย่างเป็น นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านปล่องเหลี่ยม องค์การบริหารส่วนจังหวัดสมุทรสาคร ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2557 จำนวน 39 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้และแบบทดสอบความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์ไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1. รูปแบบการสอนตามแนวคิดของคาร์ล ออร์ฟ ร่วมกับทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์เพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ประกอบด้วย 1) ทฤษฎี/หลักการ/แนวคิดของรูปแบบ คือเพื่อพัฒนาให้ผู้เรียนมีความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์โดยการปฏิบัติจริง 2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ คือเพื่อส่งเสริมให้ผู้เรียนมีความคิดสร้างสรรค์ 3) กระบวนการเรียนการสอนของรูปแบบมี 4 ขั้นตอน คือ ขั้นที่ 1 ขั้นสังเกต ขั้นที่ 2 ขั้นปฏิบัติตาม ขั้นที่ 3 ขั้นทดลองทำ ขั้นที่ 4 ขั้นปฏิบัติได้ 4) ผลที่ผู้เรียนได้รับตามรูปแบบ คือ ผู้เรียนมีความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์ไทย 2. นักเรียนที่เรียนตามรูปแบบการสอนตามแนวคิดของคาร์ล ออร์ฟ ร่วมกับทักษะปฏิบัติ ของแฮร์โรว์มีการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

คำสำคัญ : การพัฒนารูปแบบการสอน, แนวคิดของคาร์ล ออร์ฟ ,ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ ,พัฒนาความคิดสร้างสรรค์

The purposes of this research were 1) to develop Carl Orff-based dance instruction with Harrow’s psychomotor model to enhance creativity of Prathomsuksa 6 students and 2) to compare creativity of Pratomsuksa 6 students between before and after using Carl Orff-based dance instruction with Harrow’s psychomotor model. The sample group included 39 Prathomsuksa 6 students from Banplongliam School under Samutsakorn Provincial Administrative Organization. Data were collected using 5-point rating scale questionnaire and checklist. The research instruments consisted of lesson plans and achievement test. Data were statistically analyzed in percentage, mean, standard deviation, and t-test for independent group. The findings revealed as follows: 1. Carl Orff-based instruction with Harrow’s psychomotor model to enhance creativity of Prathomsuksa 6 students delineated the followings: 1) theory/principles/concepts of the model focusing on creativity enhancement through practicality 2) the objective of the model enhancing creativity 3) the 4 stages of teaching, i.e., observation, imitation, practice, and application and 4) learning outcomes after using the model for enhancing learners’ creativity. 2. After using Carl Orff-based instruction with Harrow’s psychomotor model, creativity of Prathomsuksa 6 students was significantly higher at .01 level.

Keywords: Carl Orff Model, Harrow’s Psychomotor, Creativity

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ

ทวีศักดิ์ จงประดับเกียรติ

บังอร เสรีรัตน์

2558

2021-08-09 06:57:07

2021-08-09 06:57:07

thesis

application/pdf

วน 371.393 ส731ก 2558

Tha

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

ครุศาสตรมหาบัณฑิต

ปริญญาโท

หลักสูตรและการสอน

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

2558